Kendini dinlemek; ve sonrası, varlık evreninde benzersiz en özelinden bir ada varedebilmeyi ve yetisini keşfetmek...
Varlık yada varlıklar denince; orijinsel boğucu fikretme metaforlarından öte; imrendirici dinginlikte bir okyanus sahilinde olmakta ki, elde kalan tek uğraşı meta'sı "insan" olabilen için kendi içine dönük bir seferde parlayan "anlaşılma durum halleri ile eşliğinde ki derinlikli ruh halim" yazabilmekte mi gizlidir?
Anlamaya çalışacağım...
